آیا می توانید برای کسانی که علاقه ای به آنها ندارید هم احترام قائل شوید؟
آیا شما برای دیگران احترام قائلید؟ آیا قادرید به آن افرادی که اشتباهی نابخشودنی هم انجام داده اند احترام بگذارید؟
لغت نامه وبستر «احترام» را اینگونه تعریف می‌کند:
- احساسی حاکی از تحسین فردی که او را خوب، ارزشمند یا مهم می‌پنداریم.
- احساس ناشی از درک اینکه فردی مهم و تاثیرگذار است و باید به شکلی مناسب با او رفتار شود.
- نحوه خاصی از فکر کردن یا نگاه کردن به فرد یا موضوعی خاص
با این وجود، آیا معنایش این است که اگر چیزی برای ما ارزشمند نیست، یا گران قیمت و مهم نیست، نباید برایش احترام قائل شویم؟ درباره فردی که خیلی باهوش نیست، یا مقام و موقعیت مهمی ندارد چطور؟ درباره قشر فقیر جامعه چطور؟ آن افرادی که در رده بندی اجتماعی و اقتصادی بالا نیستند؟ آیا آنها شایسته این نیستند که برایشان احترام قائل باشیم؟
ما با مثالهایی از رفتارهای غیرمحترمانه در اطرافمان زیاد برخورد می‌کنیم. در دنیای مجازی، خیلی می بینیم که افراد مورد حمله جملات آزاردهنده و منفی قرار می‌گیرند، از افرادی که حتی آنها را نمی‌شناسند. فردی که مغایر اعتقادات یا علایق جمعی لباس می‌پوشد یا رفتار می‌کند به راحتی توسط آن جمع ممکن است مورد توهین یا بی احترامی قرار بگیرد. زیر صفحه افراد مشهور، برخی افراد به شکل مسخ شده‌ای توهین آمیز رفتار می‌کنند، گویی فراموش کرده‌اند که ما همه انسانیم و انسان حق و حقوقی دارد و به همان میزان که مایلیم دیگران حق و حقوق ما را نادیده نگیرند، خودمان هم نباید به خود اجازه پایمال کردن حق و حقوق دیگران را بدهیم. این پایمال کردن مراتبی دارد که در دنیای فعلی، حتی با کلمات هم انجام می‌شود.
احترام، در دنیای واقعی
در خانه، در محله، مدرسه یا محل کار، ما دائما با انسانهای دیگری در تماسیم. این بدین معناست که ما نیاز داریم به طور مستمر با دیگران ارتباط برقرار کنیم. برخی از این افراد را بلافاصله دوست داریم یا با آنها جور می‌شویم. برخی دیگر هم هستند که در همان شروع رابطه احساس خوبی نسبت بهشان پیدا نمی‌کنیم و صرف نظر از میزان تلاشی که می‌کنیم باز هم خیلی تغییری در این احساس ایجاد نمی‌شود. از طرفی، برخی افراد هم در مسیر ما قرار می‌گیرند که انقدر منفی هستند که اکثر اطرافیان از آنها رو برمی‌گردانند.
زمانی که با چنین افرادی روبه‌رو می‌شویم چطور می توانیم به آنها احترام بگذاریم؟ یا مثلا به فردی که به شکلی عادتی گستاخ است یا رفتار بدی دارد چطور؟ یا فردی که مسئولیت کارهایش (یا کم کاری‌هایش) را نمی پذیرد، و همیشه دیگران را مقصر می داند چه؟ آیا باید برای این چنین افرادی هم احترام قائل شویم؟
یا بدتر، اگر با کسی در ارتباطیم که رفتار بدی دارد ولی خودش از این رفتارش بی اطلاع است، یا خودخواه و سودجو است؟ افرادی که اعتیاد به دروغ گفتن دارند چطور؟
آیا لازم است به چنین افرادی هم احترام بگذاریم و با آنها مودبانه، با لبخند و موقر برخورد کنیم؟ آیا می توانید این طور محترمانه در مقابل این افراد رفتار کنید؟ یا اصلا می خواهید؟
بعضی از ما ممکن است باور داشته باشیم که فردی که برای دیگران یا حتی خودش احترام قائل نیست، شایسته رفتار محترمانه ما هم نیست. با این وجود، تشبیه خیلی خوبی برای این موقعیت ها وجود دارد و آن افرادی هستند که ما را آزار می‌دهند یا از ما می‌دزدند: آیا درست است که ما هم مقابله به مثل کنیم و آنها را آزار دهیم و یا از آنها بدزدیم تا نشان دهیم لیاقت‌شان چیست؟
اگر چنین برخوردی داشته باشیم، چه تفاوتی میان ما و آنها خواهد بود و ما در ادامه چقدر تاثیرگذار بوده ایم؟ چقدر تاثیر پذیرفته ایم و آیا رفتار و شخصیت‌مان در ارتباط با این فرد را می‌پسندیم؟
چگونه تمرین احترام شما و زندگی تان را تغییر خواهد داد؟
باور کنید یا نه، ما سطوح مختلفی از احترام را نسبت به افراد مختلف تجربه می‌کنیم. به طرز جالبی، ما برای افرادی که غریبه‌تر هستند و کمتر می شناسیم شان احترام بیشتری قائلیم تا آن افرادی که به ما نزدیکترند، مثل اعضای خانواده‌مان. ما در ارتباط با همسایه یا همکارمان مودبانه‌تر از همسر و خواهر و برادرمان صحبت می‌کنیم.
احترام هم مثل اعتماد، لازم است کسب شود، شکی در این نیست. اما زمانی که ما آنقدر موقر هستیم که پیشاپیش این احترام را به دیگران بدهیم، حتی زمانی که آنها شایسته دریافتش نیستند، ما در واقع داریم احترام به خودمان را تمرین می کنیم و به دیگران نشان می‌دهیم که چگونه با ما رفتار کنند.
در پست بعدی درباره ویژگی‌هایی که برای شما کسب احترام می‌کنند صحبت خواهیم کرد. با ما همراه باشید و نظرات خود را در زیر برایمان بنویسید.
به ما در شبکه های اجتماعی بپیوندید:
عالی بود. منتظر پست بعدی هستم.