تفاوت عزت نفس و اعتماد به نفس در چیست ؟ به کدام یک بیشتر نیاز داریم؟

یک پاسخ

1. از روی تجربیاتم به نظر من در کل عزت نفس پایه اعتماد نفس است. چون کسی که عزت نفس کمی داره چندان اعتماد به نفس نداره (درکل و خصوصا در اجتماع). بعضی چیزا هم جزو عزت نفس به حساب میاد هم اعتمادبنفس. مشخصه چون فکرها و احساس های مختلف در هم مخلوط شدن و به هم مربوطند. همیشه نمیشه از همدیگه شون تفکیک کرد. یه مشکل پایه ای تر از عزت نفس کم هم وجود داره که خجالتی بودن است. برا تقویت عزت نفس باید باورهای پایه ای در مورد خودمون تغییر کنه. اعتماد بنفس هم به باورها مربوطه ولی کمتر. اگه فرد اول عزت نفسش خوب باشه، بعدش اعتمادبنفس، بیشتر از طریق وارد شدن و تجربه کردن محیط و فضا و شرایط و چالش ها و کارها در دنیای واقعی، بالا میره. اعتماد بنفس بیشتر از این راه تقویت میشه. ولی کسی که عزت نفسش ضعیفه(همه میدونن که خوب، پایین، ضعیف بودن بصورت یکی یا دو یا سه پله نیست و درجات داره. و ابعاد یا زاویه های مختلفی داره). فردی که عزت نفسش کمه با وارد شدن و تجربه خودباوریش بالاتر میره و اعتماد به نفسش بهتر میشه ولی سطحیه. شاید بشه گفت فقط احساسش بهتر یا خوب شده. باورهاش اگه تغییری هم کرده باشه، تغییر اساسی نیست(هر باور به باورهای دیگه هم مربوطه). اون فرد خودباوری و اعتمادبنفسش سطحی و موقتیه. کلی اینطوره. تمرین های ساده که خیلی جاها برا عزت نفس پیشنهاد میکنن چندان کمکی نمیکنه. فردی که عزت نفسش کمه اگه از اجتماع بیرون بیاد وفاصله بگیره بعد مدتی دوباره بد میشه و در خیلی مسائل مثل قبل میشه. فقط چون قبلا تجربه کرده احتمال زیاد یکم ترسش کمتره. مسائل و… گوناگون و متفاوت هستند. وقتی اون فرد از اجتماع فاصله گرفت، بیشتر خجالتی ها، و گوشه گیر شد حتما اعتمادبنفسش حتی کاملا از بین میره

   از یک سایت: افراد خجول در حالت عادی بخاطر ترس همراه قادر به تغییر نیستن. فرد را در انواع تنش های روانی، شرایط نامناسب عاطفی و شناختی و … فرو می برد و موجب بروز رفتارهای خام و نسنجیده و واکنش های نامناسب می گردد. خودپنداره منفی.. عدم دفاع از خود…

   بخشی از کامنت هامو در پستی در ایسنتاگرام که کلیپی مفهومی درباره عزت نفس کم منتشر کرده بود پیست میکنم. بعد از ارسال کامنتم، کامنت های دیگران رو هم خوندم، تمام کامنت ها در اون پست اشتباه و یا کاملا برعکس واقعیت بود. فقط دو نفر فهمیده بودن، یکیشون مقدار کمی فهمیده بود و یک نفر دیگه تا حد زیادی متوجه شده بود. کامنت من کاملتر و دقیق تر بود و ادمین تشکر کرد. نقطه چین های طولانی چیزایی است که حذفش کردم. بخشی از کامنت هام :
   (کپشن اون پست: از مفهومی ترین انیمیشن های دنیا. برداشت تون از این انیمیشن مفهومی رو بگید)

   فرد داره جلب توجه میکنه. چون وقتی اون مرد ولش میکنه و میره، ناراحت میشه. جلب توجه منظورم دقیقا خودنمایی(تظاهر، خود ستایی) نیست. تظاهر میکنه میخواد تا بگه منم کسی هستم و میخواد بهش توجه بشه، میخواد اون مرد(ویا کلا دیگران) به حسابش بیارن، ازش حساب ببرن. چون عزت نفس نداره. و میخواد بهش محبت بشه، و اطرافیان اونو فردی با ارزش بدونن.
   آخرش درست نمیدونم چی شد، ولی فکر کنم مرد یوگی میاد تا اون تکنیکش رو با تمرین دادن به اون فرد آموزش بده. ولی فرد چون خودشو باور نداره و تو زندگی محکم روی پاهای خودش نایستاده، حتی آمادگی و توانایی شروع کردن و یاد گرفتن کارها رو هم نداره

   ریپلایم به کامنت یک خانم که قبلش ریپلای کامنت من کرده بود: حرف شما درسته. چنین ادمایی پیدا میشن که مثل بازیگر سر دیگران کلاه میزارن. احتمالا منظور این انیمیشن این هم باشه، ولی افراد با عزت نفس پایین یا بدتر از اون یعنی خجالتی بودن، که مشکلشون عمیق تره، اینطور نیستن. اگه غروری هم داشته باشه تنها خشمشه بخاطر ضعفش و خورد شدن درونش، و نمیتونه خشمشو و یا کوچک شدن و حقارتش رو تحمل کنه. اما معمولا یا اکثرا خشماشون رو فرو میخوره. ممکنه گاهی بدلیل خشم و یا خالی کردن..شاید عقده هاش، یه ادمی رو که تصور میکنه(درست یا غلط) که میتونه روش صدا بلند کنه و خود ضربه ای نخوره یا کم بخوره، این کارو میکنه. ادمای اینطوری از کوچکترین بی احترامی ناراحت و یا عصبی میشن. گاهی بخاظر اینکه یک نفر یا چند نفر لایکش نکردن ناراحت و شکسته میشه یا گاهی جایی با لایک شدن دیگران مقایسه میکنه. یا در مقابل جنس مخالف، راحت و زود وابستگی پیدا میکنه و… بعضی وقتها میخواد…………………………………………….

   ریپلای اون خانم به من:{{{بهتر نیست اول خودت،خودت رو دوست داشته باشی بعد !توقع داشته باشی بقیه دوسِت داشته باشن}}}

   جواب من: مسلما بهتره. ولی دوست داشتن خود به این سادگی ها نیست. اونایی که تجربه میکنن یا مثلا روانشناسی میخونن میفهمن. الان دارم از چیزایی کمک میگیرم. خیلی باورها باید تغییر کنه. باورهایی که بیشترش در خردسالی و کودکی بوجود اومده. البته بخشی از عزت نفس و اعتماد بنفس هم مادرزادی و ژنتیکی است(نظر بعضی محققان هست و منم موافقم)، ولی میشه تغییرش داد. احتمالا چون مزاحم یک خانم شدم از کلمه توقع استفاده کردید. یا اونجا علامت ! گذاشتید. اشکالی نداره نحوه فکر کردن زنان با مردان خیلی تفاوت داره……………………………………………………..
   اگه اشکالی نداره برداشتم از حرفتون رو بیشتر بگم(قصد توهین یا تهمت به شما ندارم. خطابم به عموم خانم هاست) :
   گفتید: “اول خودم، خودم رو دوست داشته باشم بعد توفع داشته باشم بقیه…” فرض کن خوده شما یا هر کسی دیگه به دلایلی خودش رو دوست نداره (باور نداره) دست خودش که نیست، وگرنه معلومه هر کسی دوست داره خودشو دوست داشته باشه و… تصور کن من یا شما به دلایلی خودمون رو باور نداریم از کودکی. حالا پدر مادر اعضای خانواده فامیل همکلاسی ها و… نباید برای ما ارزش و یا حداقل یه احترام اولیه قائل باشن؟ توقع دوست داشتن خاص یا علاقه داشتن، از اونها نداریم. مثلا من با اون خانم روانشناس (به ماجرایی اشاره کرده بودم) مگه ازش می خواستم که………………………………

   پاسخ