نویسنده: دیه‌گو مارانی
مترجم : مجتبی ویسی
نشر: آموت
دیه‌گو مارانی، رمان‌نویس، مترجم و مقاله‌نویس ایتالیایی در سال ۱۹۵۹ در «فرارا» به دنیا آمد و تا‌به‌حال هشت رمان به چاپ رسانده است که معروف‌ترین آن‌ها همین «مرد بی زبان» (دستور زبان فنلاندی) بوره که به چندین زبان ترجمه شده و جایزه ادبی «گرینتزانه کاوور» را نیز نصیب او کرده است. از رمان‌های دیگر اومی‌توان به ماجراهای بازرس کابیلو، مترجم و آخرین ووستاک اشاره کرد. آخرین رمانش، تا به امروز، با عنوان «سگ خدا» در سال ۲۰۱۲ به چاپ رسید.
درباره داستان این رمان می‌توان گفت که این اثر پاسخی به سوالاتی از این قبیل که اگر روزی بیدار شویم و بفهمیم هیچ به یاد نمی‌آوریم، چه می‌کنیم؟ نه خود را بشناسیم، نه اطرافیان؛ نه مکان را بشناسیم، نه سرزمینی که در آن به سر می‌بریم؛ حتی زبان‌مان را به یاد نیاوریم، نتوانیم حرف بزنیم. در آن صورت، با فراموشی، با فقدان چه می‌کنیم؟ هویت‌مان چه می‌شود؟ از کجا به هستی خود معنا می‌بخشیم؟ به ارتباط، به فرهنگ، به ماهیت چه‌گونه می‌رسیم؟
