دوره – قدرت خودگویی (معجزه خودگویی)

این چیزها نیست که آدم‌ها را ناراحت می‌کند بلکه نگاه آن‌ها است که موجب ناراحتی‌شان می‌شود. (اپیکتتوس فیلسوف قرن اول میلادی)

در اغلب اوقات مردم فکر می‌کنند که برخی از موقعیت‌‌ها دردناک بوده که آن‌ها را خیلی ناراحت کرده است ولی ما طبق رویکرد عقلانی، هیجانی، رفتاری دکتر آلبرت الیس به این نتیجه می‌رسیم که گفتگوهای ذهنی ما درباره آن موقعیت است که ما را دچار هیجانات گوناگون (ناراحت، عصبی، دلسرد، افسرده، متعجب، و…) می‌کند.

اینکه با خودمان درباره آن موقعیت چگونه گفت‌وگو می‌کنیم در برداشت ما از آن واقعه بسیار تاثیرگذار است.

 به کاربردن جملاتی مثل:

 ای وای ‌چه بد شد!

دیگه بدتر از این نمیشه!

این اتفاق فاجعه است!

و….

مسلماً آن رویداد را در نظر ما خیلی ترسناک‌تر و فاجعه‌بارتر نشان می‌دهد و این اتفاق حل‌کردن مسئله را دشوار می‌کند. اما اگر در مورد آن اینگونه فکر کنید که این یک مشکل است و هر انسانی هر روز با مشکلاتی روبه‌رو می‌شود احتمال دست‌یافتن به راه‌حل مناسب و کاربردی را در ذهن شما تا میزان قابل توجهی افزایش می‌دهد.

در این راستا می‌توانید از افراد متخصص و با تجربه کمک بگیرید.

ادناتینگهام نویسنده کتاب زندگی چندان هم بدنیست می‌گوید:

فراموش نکن به آن بدی هم که به نظر می‌رسد نیست، سخت است ولی هولناک نیست.

ممکن است این سوال در ذهن شما ایجاد شود که آیا گفتن این جملات گول زدن خودمان نیست؟ در پاسخ باید بگوییم خیر!

بلکه این شیوه‌ی تفکر به ما می‌آموزد که با نگاه‌کردن به واقعیت، از ساختن باورهای مخرب خودداری کرده و مسائل را همان‌گونه که هست بپذیریم.

دکتر آلبرت الیس در رویکرد عقلانی هیجانی بر شناسایی باورهای مخرب تاکید داشته و سپس روش‌های متنوع و کاربردی برای از بین بردن باورهای ناسالم و جایگزین کردن آن‌ها با باورهای سالم ارائه می‌کند.

متاسفانه عموم مردم به منطقی نگاه کردن عادت ندارند و بابت از دست دادن یا رخ‌دادن یک اتفاق ناگوار احساسات خیلی بد و شدیدی از خود بروز می‌دهند و در این بین اگر کسی منطقی بوده، با احترام و پذیرش بیشتری با واقعه مواجه شود او را غیرعادی در نظر می‌گیرند.

افتضاح سازی یکی از کارهایی است که اغلب در مورد مسائل مختلف در ذهن خود انجام می‌دهیم و در پی آن هیجانات شدیدی در ما ایجاد می‌شود. به کاربردن عباراتی مانند: وای این فاجعه است، بدبخت شدم، دیگه از این بدتر نمی‌شد و … واقعیت را به بدترین و فاجعه‌بارترین حالت نشان می‌دهد.

البته تعدادی از مردم هستند که طاقت برخورد با احساسات منفی را ندارند. واقعیت تلخ را از آنچه که هست کوچک‌تر در نظر گرفته و می‌گویند: (ولش کن، مهم نیست، بالاخره درست میشه). به زبان ساده‌تر به خودشان دروغ گفته چرا که طاقت ندارند مسائل را همانطور که هست ببینند و بپذیرند.

این دسته از افراد مشکل‌شان این است که مسائل‌شان حل نشده باقی مانده روی هم انباشته و به یک کلاف در هم‌تنیده تبدیل می‌شود. این سبک از نگرش به زندگی می‌تواند دلایل گوناگونی داشته باشد. ممکن است در کودکی هنگامی که با مشکلی رو به رو می‌شدند والدین به ‌جای راهنمایی در حل مسئله آن را برایش حل می‌کردند و او فرصت آزمون و خطا کردن را از دست داده‌است. آن‌ها عموماً در بزرگسالی مشکلات را نادیده و ناچیز در نظر گرفته و توانایی روبه‌رو شدن با واقعیت را ندارند.

گزیده‌ای از سرفصل‌های دوره

1. خودگویی با من چه می‌کند.
2. چگونه با خودگویی تغییر کنیم؟
3. چرا در ذهنم با کسی دعوا می‌کنم؟
4. چگونه با خودگویی به اهدافمان برسیم؟
5. گفت و گوی درونی چه تاثیری بر ما و روابط ما می‌گذارد؟
6. و …

دوره‌های مرتبط

دوره – تفکر عقلانی (مقدماتی)
دوره – تفکر عقلانی (پیشرفته)
دوره – معجزه نوشتن

به شبکه‌های اجتماعی ما بپیوندید