باور دارویی قدرتمند است، حتی اگر درمان جسمی که روی فرد انجام می شود واقعی نباشد.
مردی که دکترها او را آقای رایت صدا می کردند به دلیل سرطان غدد لنفاوی در حال مردن بود. تومورهایی به بزرگی پرتغال در گردن، میان پاها، قفسه سینه و شکمش شناسایی شده بودند و دکترها همه انواع راه های درمانی را روی او امتحان کرده بودند. با این وجود، آقای رایت مطمئن بود که یک داروی ضد سرطان جدید به نام کربیوزن او را درمان خواهد کرد.
آقای رایت، زمانی اولین دوز این دارو را دریافت کرد که در بستر بیماری افتاده بود و به سختی برای زنده ماندن تلاش می کرد. عجیب این بود که سه روز بعد از تزریق این دارو، او با خوشحالی راه می رفت و با انرژی و شادی با پرستارها شوخی می کرد. بعد از ۱۰ روز از این تزریق، اندازه تومورهای آقای رایت به نصف اندازه قبل از تزریقش رسیده بود و آنقدر سرحال شده بود که او را از بیمارستان مرخص کردند. اما در همین حال، بیماران دیگری که کربیوزن را دریافت کرده بودند هیچ اثری از بهبود نشان نمی دادند.
در طول دو ماه بعد، آقای رایت به دلیل اخباری که در رسانه ها مبنی بر بی اثر بودن کربیوزن شنید دوباره بیماری اش وخیم شد. اما دکترهای او این بار تصمیم گرفتند به او دروغ بگویند، آنها به او گفتند که: کربیوزن اصلاح شده و دوبرابر موثرتر از ورژن قبلی فردا قرار است به دست شان برسد. آقای رایت از این خبر بسیار خوشحال شد. سپس دکترها تزریقی به او کردند که حتی یک مولکول از کربیوزن نداشت – و آقای رایت بیش از دفعه قبل بهبود یافت. به زودی او بدون هیچ علائمی از بیماری از بیمارستان مرخص شد. او طی دو ماه بعد سالم باقی ماند. اما دو ماه بعد، پس از خواندن گزارشی مبنی بر کاملا ناکارآمد بودن کربیوزن، او طی چند روز فوت کرد.
همانطور که مورد آقای رایت نشان می دهد، انتظارات و باورهای یک بیمار اثر فوق العاده ای بر جریان بیماری و بهبود او دارد. زمانی که فاکتورهای روانی(باور) به ماده ای غیرفعال مثل کربیوزن منجر به بهبود فرد بیمار می شوند، پزشکان به این بهبود بیماری، اثر دارونما می گویند.
در دهه های اخیر، گزارشات پزشکی اثربخشی این درمان های جعلی را در همه حوزه های پزشکی تایید می کنند. دارونما ها نه تنها می توانند مشکلاتی که ریشه مشهود روانی دارند را درمان کنند، مثل درد، افسردگی و اضطراب، بلکه در عین حال می توانند علائم بیماری هایی مثل پارکینسون و بیماری های التهابی را نیز کاهش دهند. گاهی اوقات هم، مثل مورد آقای رایت، دارونماها حتی می توانند تومرهای بدخیم را هم کوچک کنند.
این هم یکی دیگر از نشانه های اثر ذهن بر جسم است. حال شما چگونه از ذهن تان استفاده می کنید؟ آیا باورها و انتظارات شما به بهبود بیماری کمک می کنند یا برعکس موجب بروز همه انواع عوارض جانبی داروها می شوند؟ آیا از قدرت ذهن تان به نفع خود استفاده می کنید یا برعلیه خود؟
(این مطلب در راستای مطلبی قرار دارد که در کانال مهارت های زندگی ویدا فلاح در تلگرام تحت برچسب #موضوعی_برای_تفکر قرار دادیم.)
http://telegram.me/Life_Skills
منبع :از وبسایت Scientific American Mind
به ما در شبکه های اجتماعی بپیوندید:
