وقتی که تلاش می کنید تا یک تصویر کامل و بی عیب و نقص از خودتان به دیگران و اطرافیانتان نشان دهید، از خودتان تعریف می کنید، از گذشته تان، از تجاربی که داشتید و …. تعریف و تعریف می کنید، دقیقا دارید یک موقعیت سخت که قرار است در آن یک ضعف و کاستی را به نمایش بگذارید را جذب می کنید. یعنی آدمهایی که دائم از خودشان تعریف می کنند خبر ندارند که ذهن خودشان هم باور می کند که خیلی خاص و از ما بهترانند. این طور نیست!
بپذیرید که شما هم کاستی هایی دارید و در صدد تحت تاثیر قرار دادن دیگران بر نیائید. بیان کردن امتیازات، موفقیت ها، داشته ها، به هر شکلی نشان دهنده ی ضعف و حقارت است. کسانی که سعی می کنند خاص باشند، متفاوت باشند، دیده شوند، تحسین شوند، هم درونشان حسادت وجود دارد هم حقارت، و این حقارت به شکل خود نمایی، به شکل مطرح کردن خود، به شکل مطرح کردن اتومبیل، مدرک تحصیلی و …. نشان داده می شود.
یعنی این فرد از لحاظ ذهنی بسیار پر ترس و پر از احساس آسیب پذیری و نگرانی است که مبادا طرد شوم، مبادا به درستی دیده نشوم و یا تحسین نشوم.
این افراد دارای حسادت زیاد هستند و مدام دیگران را مورد قضاوت و تحقیر قرار می دهند. این افراد با ضعف ها در روابط مهم ظاهر می شوند و اطرافیان هم این ضعف ها را به شکل کلامی و غیر کلامی به آنها نشان می دهند.
حتی گاهی اوقات بدن واکنش نشان می دهد. بدن آسیب می بیند، بیمار میشوند، دچار ضعف و درد می شوند.
هشدار می دهد که کجا می خواهی خاص دیده شوی، تو خاص نیستی، ضعیف هستی، اگر قدرتمند هستی نقطه ضعف خودت را پیدا کن و بر طرف کن. به جای توجه به بدن سراغ درمان های دارویی می روند و فکر می کنند اوضاع بهتر می شود. اوضاع بهتر نمی شود شاید هنوز استحقاقش را ندارید. شاید لازم است چیزهایی یاد بگیری تا تغییر کنی و نگاهت به دیگران عوض شود. هر آن کس که مقابل تو است بخشی از خود تو است. این یعنی زندگی کردن با قدرت واقعی.
قدرت واقعی یعنی نبود جدایی بین تو و دیگران. یعنی نداشتن نگرانی در یک معاشرت.
هر وقت دغدغه و استرس این را دارید که چه اتفاقی خواهد افتاد و من چطوری دیده می شوم، بدانید که با ضعف ها زندگی می کنید و نیاز دارید که روی قدرت درونتان کار کنید.
ما ضعیف هستیم و نمایش یک آدم قدرتمند را می دهیم و این نقاب را آنقدر جلوی چشممان، جلوی صورتمان نگه می داریم که دیگران را تحت تاثیر قرار دهیم که بعد از مدتی این دروغ بزرگ را خودمان باور می کنیم. این باور خطرناک است، باور اینکه من واقعا آدم خاصی هستم، چون نیستم.
سلامت و قدرت در معمولی بودن است اگر توانستید برای معمولی بودن، برای تلاش نکردن در جهت تحت تاثیر قرار دادن دیگران کار کنید، رفتار کنید، آن موقع یک آدم سالم، موثر، جذاب و قدرتمند هستید.
