برخی از افراد همیشه به دنبال بهترین گزینه هستند (کمالگراها). دیگران، با داشتن مجموعه ای از معیارها، اولین گزینه ای که متناسب با معیارهایشان پیدا کنند را انتخاب می کنند (رضایتمندها).
اگرچه بهترینها را خواستن به نظر ویژگی مثبتی است، اما تحقیقات نشان می دهد که رضایتمندها (همانطور که از نامشان پیداست) از کمالگراها خوشحال تر زندگی می کنند.
این به دو دلیل است. اول اینکه، افرادی که دائما به دنبال بهترین گزینه هستند به احتمال بیشتری دچار احساس حسرت و پشیمانی می شوند. به گفته بَری شوارتز، استاد دانشگاه برکلی کالیفرنیا، «اگر شما به دنبال بهترین شغل ممکن برای خود هستید، صرف نظر از اینکه شغلی که پیدا کرده‌اید چقدر خوب است، اگر یک روز بد در آن داشته باشید، دچار احساس پشیمانی می‌شوید و به این فکر می افتید که احتمالا شغل بهتری برایتان وجود داشت و چون به خوبی نگشتید، آن را پیدا نکردید».
به علاوه، کمالگراها بیشتر در معرض مقایسه خودشان با دیگران هستند. «اگر شما به دنبال بهترین ها باشید، مقایسه کردن امری اجتناب ناپذیر خواهد بود. راه دیگری برای تشخیص بهترین وجود ندارد.» و حسادت هم محصول ثانویه این مقایسه است که شما را دچار احساس بدبختی، ناامیدی و می کند.
حال، سوالی که در اینجا مطرح می شود این است، «آیا می توان از یک شخصیت کمالگرا به شخصیت رضایتمند تبدیل شد؟ آیا می توان به نسبتا خوب بسنده کرد؟ و شاد بود؟»
البته! اما کمی تلاش و زمان لازم دارد و لازم است مهارت های خودسازی را کسب کرده باشید. آیا این مهارت‌ها را می‌شناسید و می‌توانید آگاهانه خود را تغییر دهید؟
️زندگی خوب ساختنی است. آن را آگاهانه بسازیم.️
برای دیدن آموزش های بیشتر دوره غیر حضوری عزت نفس را به شما پیشنهاد می دهیم.
به ما در شبکه های اجتماعی بپیوندید:
