در سال های اخیر، ماه رمضان همزمان با اوج گرمای تابستان در ایران شده است و این دشواری روزه گرفتن را دوچندان کرده و تعداد روزه گیران را هر سال کاهش می دهد. علت اصلی، نه گرسنگی، بلکه تشنگی و دانستن مضرات کم آبی در بدن است. بسیاری از افراد از آنجاییکه نمی توانند ساعت های گرم و طولانی روز را آب نیاشامند، از خوردن نیز صرف نظر نمی کنند، زیرا روزه برای آنان هم نخوردن است و هم نیاشامیدن. بنابراین با خوردن آب روزه شان را باطل می پندارند. البته این بنا به فرضیات دین اسلام صحیح است. اما روزه مفهومی گسترده تر دارد. فلسفه روزه که به عنوان مراسمی آیینی در اکثر مذاهب دیده می شود، بر مبنایخودداریاست. اینکه به طور هشیارانه از لذت طلبی خودداری کنیم قدرت ما را در کنترل خودمان، رفتارهایمان و افکارمان افزایش می دهد. به عبارتی به ماقدرت اراده می دهد.
اگر من نیازی داشته باشم و ابزار رفع نیازم نیز مهیا باشد، اما من از آن پرهیز کنم، به سطحی ورای سطح حیوانی ارتقا می یابم.
اینکه خوردن و نیاشامیدن را در کنار دروغ نگفتن قرار داده اند به همین دلیل است. کسی که همیشه ارضای نیازهای مادی اش را در اولویت قرار می دهد، در شرایط دشوار نیز تن به دروغ می دهد تا خودش را به خطر یا ناراحتی نیاندازد. چنین فردی در کنترل زندگی است به جای اینکه زندگی تحت کنترل او باشد.
در حالی که فردی که روزه می گیرد تا به خوردن و کلامش هشیار باشد، در اصل دارد خود را از کنترل امیال فیزیکی و افکار ناخودآگاه خارج می کند. او تصمیم می گیرد که رئیس خود باشد و بنابراین به اولین و ساده ترین راه حل ها نه می گوید، صبر می کند و با هشیاری انتخاب می کند.
30 روز بدین گونه عمل کردن شما را برای یک سال زندگی با اراده آماده می کند، به شرطی که از ابتدا مشخص کنید که می خواهید از این روزه گرفتن چه چیزهایی کسب کنید. اگر روزه گرفتن را به دلیل آب نخوردن کنار گذاشته اید، از امروز تصمیم بگیرید که روزه ای مخصوص به خود داشته باشید: روزه ای که در طی آن نخورید، اما بتوانید آب بنوشید. روزه ای که در آن دروغ نگویید و غیبت نکنید. روزه ای که هشیارانه کمتر صحبت کنید و از توضیحات اضافی بپرهیزید. همانطور که همه ما قدرت اراده را در دیگران تحسین می کنیم، می توانیم از امروز شروع کنیم تا قدرت اراده را در خودمان احیا کنیم.
نوشته توسط مارال شیخ زاده
به ما در شبکه های اجتماعی بپیوندید: