بزرگ شدن مسیری پر فراز و نشیب دارد و رایلی هم در این مورد استثنا نبود. او که به دلیل تغییر شغل پدر مجبور شد همه دوستان و همبازی هایش را در رها کند و به سن فرنسیسکو مهاجرت کند بسیار عصبانی و آزرده بود. مثل همه ما، رایلی هم به واسطه هیجاناتش هدایت می شد – هیجاناتی مثل لذت، ترس، خشم، نفرت و ناراحتی. این هیجانات در مرکز کنترل رایلی در سرش (ذهنش) مستقر بودند و از آنجا او را در زندگی روزانه اش هدایت می کردند. همانطور که رایلی و هیجاناتش در تلاش برای سازگار شدن او با زندگی جدید در سن فرنسیسکو بودند، مشکلات در مرکز کنترل شدت گرفت.
این فیلم ترکیبی است از انیمیشنی زیبا، داستان سرایی خلاقانه و پیش زمینه ای عصب شناختی که سعی دارد گفتگوی ذهنی رایلی ۱۱ ساله را به نمایش بکشد. نواحی از مغز که به بخش های هیجانی/احساسی مغز شناخته می شوند هسته امیگدالا نامیده می شوند. آنها دو ساختار بادامی شکل در لایه های زیرین مغز ما هستند یکی در نیمکره چپ و دیگری در نیمکره راست مغز. با وجودیکه آمیگدالا رفتار و شکل گیری خاطرات هیجانی ما را هماهنگ می کند، مسئول همه هیجانات ما این بخش از مغز به تنهایی نیست. بخش پیشانی قشر مغز، بخشی از مغز که درست زیر پیشانی قرار دارد نقش مهمی در تنظیم هیجانات، تصمیم گیری، برنامه ریزی و تفکر انتزاعی به عهده دارد. این بخش در واقع مرکز کنترل ماست، اما در عین حال این بخش از آخرین نواحی مغز است که به طور کامل رشد می کند.
در مغز کودکان، هیجانات می تواند اثر قدرتمندتری در تصمیم گیری و انتخاب رفتارها داشته باشید زیرا بخش پیشانی قشر مغز در کودکان در حال شکل گیری و رشد است و از این رو آنها کنترل کمتری بر واکنش های خود انگیخته شان دارند. با وجودیکه هیجانات تنها عناصر موجود در کنسول کنترل ذهن ما نیستند و برعکس آنچیزی که در این فیلم نشان داده شد، اما هیجانات هستند که ادراک ما را از موقعیت ها و آنچه از آنها به یادمان می ماند را شکل می دهند.
به ما در شبکه های اجتماعی بپیوندید:
