گفتگوی ذهنی و اثرات آن بر زندگی ما
شاید این عبارت معروف را شنیده باشید که ما، خود، واقعیت‌مان را می‌سازیم. این یعنی، ما از طریق ذهن‌مان، توجه و طرز فکر‌مان، این دنیا را ادراک و تجربه می کنیم. به گفته دکتر دیوید سیمون، «واقعیت نتیجه انتخاب موضوع مورد توجه و نحوه تفسیر ما از آن است.» این تفسیر به صورت دیالوگ درونی یا گفتگوی ذهنی شکل می‌گیرد.
به عبارتی دیگر، دیالوگ درونی مکالمه ضمیر درونی ما با خودش است. این مکالمه‌ای است که در آن منطق، استدلال، باورها، افراد و وقایع دخیلند. این دیالوگ درونی همچنین به عنوان فیلتری برای تجربیات ما عمل می‌کند و نگاه ما به زندگی را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد. به همین علت هم، دیالوگ درونی ما نقشی اساسی در معنا بخشیدن به زندگی برای ما بازی می‌کند. زمانی که این دیالوگ تاریک، منفی و بدبینانه باشد، ما دنیا را با آن کیفیت‌ها می بینیم و تجربه می‌کنیم. برعکس، زمانی که دیالوگ درونی ما مثبت، پرانگیزه و خوشبینانه است، ما دنیا را زیباتر و شادتر تجربه می‌کنیم.
آنچه در اینجا می‌خوانید شش گام است در جهت کمک به شما تا دیالوگ ذهنی خود را آگاهانه بشنوید و بتوانید با تغییر آن، زندگی رضایت‌بخش‌تر و شادتری برای خود بسازید.
۱. زمان‌هایی را برای سکوت و سکون اختصاص دهید
مدیتیشن یکی از اولین و اساسی‌ترین گام‌ها در شناخت و درک این دیالوگ درونی است. ما روزانه حدوداً بین ۶۰،۰۰۰ تا ۸۰،۰۰۰ فکر را از سر می‌گذرانیم و ساکت کردن این همهمه ذهنی برای ما صفحه خالی‌ای فراهم می‌آورد تا روی آن تصویر مثبت و دلچسب‌تری از دنیا ترسیم کنیم. ذهن ساکت، بستر مناسبی است برای کاشتن بذرهای دلخواه‌مان.
به علاوه، مدیتیشن ذهن‌آگاهی را در ما تقویت می‌کند و به ما کمک می کند تا به محتوای ذهنی‌مان توجه کنیم. بدون شفافیتی که توسط مدیتیشن برای ما حاصل می شود، نمی‌توانیم به راحتی عادت‌های فکری‌مان را تغییر داده و دور باطل افکار منفی را به افکار مثبت تبدیل کنیم.
۲. از قدرت شکرگزاری بهره بگیرید
شکرگزاری وضعیت ذهنی قدرتمندی است که موجب تغییرات شگرفی در فضای ذهنی ما می‌شود. زمانی که توجه ما معطوف داشته‌ها و آن چیزهایی که برایشان قدردان و شکرگزاریم می‌شود، این کار خودبه‌خود ما را از ذهنیت منفی رها می‌کند. با تکرار عبارتهایی مثل: من بابت ـــــــــــــــــــــ شکرگزارم (که در جای خالی موردی که بابتش شکرگزارید را می‌آورید) ما نیروی محرکه مثبتی را به دیالوگ درونی‌مان وارد می‌کنیم. تمرکز بر آنچه در زندگی شما مثبت و رشد دهنده است ذهن شما را شرطی می کند تا در تشخیص و پیدا کردن مواردی از این دست که شما بابتشان شکرگزارید ورزیده شود، و به گفته معروف: آنجا که توجه ما به سمتش می رود، انرژی مان هم به همان سمت کشیده می شود.
۳. عامدانه از منفی ها بپرهیزید
متاسفانه، منفی‌نگری در زندگی مدرن امروز همه‌گیر شده است. وقتی اخبار را تماشا می کنیم، به نظر می رسد، اخبار ناراحت کننده و اتفاقات ناگوار همیشگی شده اند. این البته تا حدی به دلیل تعصب منفی ذهن است – تمایلی واقعی به اینکه به واقعیت های ناراحت کننده و منفی راحت تر از واقعیت های مثبت توجه کند. ما سازوکار عصبی مربوط به این تعصب را از اجدادمان به ارث برده ایم که برای تلاش دائمی برای بقا لازم بود همیشه به خطرات و هر موضوع پرریسک و ناراحت کننده ای توجه کنند. یک منظره زیبا یا غذای مطبوع در زیر سایه نیازهای مهم تری از جمله امنیت و سرپناه رنگ می باخت. ما هنوز هم این تمایلات را در سیستم عصبی مان نسل به نسل می بریم در حالی که این اغلب قدرت ما برای دیدن خوبی های این جهان را محدود می کند، حتی در زمان هایی که خوبی ها و موهبت ها درست مقابل روی مان قرار دارند.
بنابراین لازم است ما متعهد شویم که عامدانه تا جای ممکن از منفی ها چشم بپوشیم و توجه مان را به مثبت ها بدهیم.
منفی نگری می تواند مسری باشد و دیالوگ درونی ذهن ما را از ترس، خشم و حالت های ذهنی نامطلوب دیگر آکنده کند. در حالی که ما نمی توانیم از همه منفی ها چشم بپوشیم، اینکه نسبت به وجود و ماهیت آنها آگاه باشی و تلاش کنیم برای تغییر کانون تمرکز مان به دور از آنها می تواند تاثیری قدرتمند بر دیالوگ درونی مان داشته باشد.
۴. از قدرت عبارت های تاکیدی بهره ببرید
«من …. هستم» دو کلمه بسیار قدرتمند هستند، آنچه در میان این دو کلمه می گذارید واقعیت شما را شکل می دهد.
عبارتهای تاکیدی عبارتهایی مثبت و اثرگذارند که به شما در برنامه ریزی دوباره ذهن ناهوشیارتان و تغییر دیالوگ درونی تان کمک زیادی می کنند. تکرار این عبارتها باعث موکد شدن آنچه شما می خواهید باشید یا تجربه کنید می شود. عبارتهای تاکیدی به ما کمک می کنند تا گفتگوهای ذهنی کهنه، و ناکارآمدمان را با ایده هایی الهام بخش جایگزین کنیم. با تکرار این عبارت ها تمرکز ما را به سمت دلخواه مان می برد و توجه ما را به جای اینکه بر چیزهایی باشد که نمی خواهیم، بر چیزهایی می دهد که می خواهیم.
۵. رفتار و گفتار مورد قبول مان را تمرین کنیم
رفتار و گفتار شما نمود طبیعی و بیرونی دیالوگ درونی شماست. به شکل مشابهی، کنش ها و کلام شما هم بر دیالوگ درونی تان اثر می گذارد. بنابراین، زمانی که شما آگاهانه انتخاب می کنید رفتار و گفتاری مثبت داشته باشید، دیالوگ درونی شما به طور اتوماتیک مثبت تر می شود. به عبارتی شما باید رفتار و گفتارتان را بالاترین استانداردهایتان هماهنگ کنید. در اصل، این یعنی مطابق با ارزشهای والای انسانی تان عمل کنید. البته هیچ یک از ما بی عیب نیستیم، اما با این وجودمی توانیم تلاش پیوسته ای برای بهتر شدنمان داشته باشیم.
۶. ماهیت حقیقی خود را به یاد بسپارید
زمانی که شما در آشفتگی های ضمیر نفس تان قرار می گیرید، به راحتی ممکن است از خود بی خود شده و طبیعت راستین خود را فراموش کنید. ما معمولا خود را محدود در زمان و مکان، موقعیت و سمت، مقام و منسب مان می دانیم. اما این ها خود حقیقی ما نیستند. زمانی که ما خود حقیقی مان را بشناسیم، ما درک بلافاصله ای از این پیدا می کنیم که محدودیت های ذهنی سابق دیگر بر ما حکمفرما نیستند و ما در وضعیت رضایت کامل قرار گرفته ایم.
زمانی که این را به یاد می آوریم، دیالوگ درونی ما بازتابی از آرامش محض می شود.
آگاهانه سعی کنید تا از این ابزارها در زندگی تان استفاده کنید تا دیالوگ درونی مثبت و نیروبخشی داشته باشید. با تمرین مداوم آنها، دری به روی شما گشوده می شود تا واقعیت دلخواه تان را بسازید.
منبع : chopra.com
ترجمه مارال شیخ زاده
مطالب مرتبط:
چگونه باورهای ما رفتارهایمان را رقم می زنند؟
تغییر باورهای بنیادی
چگونه ذهن ناهشیارمان را برنامه ریزی کنیم؟
به ما در شبکه های اجتماعی بپیوندید:
