خانمی سوال کردند که از دست دادن پدرم آنقدر مرا افسرده کرده و روحیه ی من خراب شده و دچار پوچی و بی معنایی شدم که این رفتارهای سوگوارانه ی من روی افراد درجه یک من از جمله همسر و فرزندانم تاثیر گذاشته و جو خانه به هم ریخته و بیمار شده.
پاسخ: موضوع این است که زمانیکه اوضاع خوب است و همه چی به ظاهر سر جایش است وقت نمی گذاریم برای بحرانهای زندگیمان فکر کنیم ما آماده نیستیم برای رو به رو شدن با واقعیت های قطعی زندگی.
یکی از واقعیت های قطعی زندگی مرگ و از دست دادن است. ما به زودی با مرگ رو به رو می شویم یا مرگ عزیزانمان یا مرگ خودمان.
این شان را داشته باشیم که روزی از طریق پزشکی به ما گفته شود که فرصت زیادی نداری، کارهای نا تمامت را تمام کن! اگر چنین خبری را بدهند باید زانوی غم بغل بگیریم که دیگر من فرصت ندارم؟ مگر روزهایی که وقت داشتی چکار کردی که حالا بهت اطلاع دادند؟ تازه تلنگری زدند و بهت خبر دادند که این واقعیت قطعی است و به سوی تمام شدن فرصت ها می روی. باقی مانده عمر را می خواهی چکار کنی؟ما زمانی که فرصت داریم با آدمهای مهم زندگیمان رابطه ایی را که باید برقرار نمی کنیم بنابراین وقتی آنها را از دست می دهیم حسرت و داغ بزرگی بر دل ما می ماند. حسرت نه برای اینکه او نیست برای اینکه وقتی که بود رابطه ایی که باید برقرار می کردم، نکردم.
با مرگ، مرگ عزیزانمون با کاستی های خودمان رو به رو میشویم، با کمی هایی که در رابطه گذاشته بودیم و بعد یک جور خشم و اعتراض نسبت به عملکرد گذشته ما را آ زار می دهد. ناراحتی برای اینکه چرا فرصت بیشتری را اختصاص ندادم تا با پدرم حرف بزنم. چرا فرصت بیشتری نداشتم که نوازشش کنم که به او بگویم دوستش دارم. بگویم تو برای من مهمی. کارهایی که باید می ردیم را نکردیم و حالا دچار افسردگی می شویم.
به نظر من تصمیمی بگیریم! این که مرگ یک واقعی قطعی برای تک تک ماست ما هم به زودی می رویم آنهایی که رفتند فرصتها و معلم هایی بودند که مرگ را به ما عملا آموزش بدهند و باور کنید که به زودی این اتفاق برای بقیه هم می افتد. حالا تصمیم بگیرید با آنچه که وجود دارد رابطه ی بهتری برقرار کنیم. کیفیت رابطه را با بازمانده ها بهتر کنیم با همسر و فرزندان وقت بیشتری سپری کنیم کنارشان بنشینیم، نگاهشان کنیم، و بگوییم چقدر دوستت دارم و چقدر خوشحالم که هستی.
روزی می آید که ما نخواهیم بود. نه من، نه تو، و این زندگی همچنان ادامه دارد. مشکل ما نپذیرفتن واقعیت های تلخ زندگی است ما دوست داریم زندگی همیشه مطابق میل ما پیش رود که اینطور نیست زندگی هم فراز دارد هم نشیب، بالا و پایین، روزهای خوش و نا خوش، اگر قبول نکنیم که ما با از دست دادن هم رو به رو می شویم، درد روزهایی که چیزی را از دست می دهیم خیلی شدید خواهد بود.
وقت بگذارید برای اینکه یاد بگیرید، آموزش ببینید، درباره معنی مرگ مطالعه کنید مرگ قطعی تریتن رویداد زندگی ماست. مرگ اندیشی ما را بزرگ می کند و مرگ گریزی هراس و اضطراب ما را بیشتر و بیشتر می کند.
برای اطلاعات بیشتر به دوره رهایی از ترس و دوره مدیریت اضطراب مراجعه کنید.
به ما در شبکه های اجتماعی بپیوندید:
