کنترل‌گری والدین، پرخاشگری فرزندان

آسیب‌هایی که والدین کنترل‌گر به فرزندان خود وارد می‌کنند

والدین گاهی با رفتارهای اشتباهی مانند کنترل‌گری، آسیب‌های زیادی به فرزند خود می‌زنند و باعث بروز رفتارهای ناپسندی در فرزند خود می‌شوند. یکی از این رفتارهای اشتباه والدین، کنترل‌گری است. کنترل‌گری والدین نه تنها به رشد و پیشرفت فرزند کمک نمی‌کنند، بلکه باعث آسیب‌هایی به او می‌شود که گاهی غیرقابل جبران است.

اکثر بچه‌ها بر این باورند که والدین آن‌ها بیش از حد آن‌ها را از انجام کارها منع می‌کنند و اجازه نمی‌دهند که کار خودشان را انجام دهند؛ در بعضی موارد این موضوع کاملا صحت دارد. مرز میان کنترل و نظارت در نسبت میان والدین و فرزندان، می‌تواند به باریکی یک مو باشد. چه بسیار والدینی که بر کوچک‌ترین رفتار و حرکات فرزند خود کنترل دقیق دارند. فرزندپروری و مسئله تربیت، فرآیندی سخت و در بعضی‌اوقات طاقت‌فرساست. هر پدر و مادری بنا به شرایط و عوامل متعددی از روش خاصی برای تربیت فرزندان خود بهره می‌برد و چه بسیار والدینی که از کودکی تجربه‌های شکسته شدن حریم شخصی‌ خود را به اسم نظارت داشته‌اند و حالا نسبت به فرزندانشان، سعی دارند متفاوت عمل کنند یا شاید هم آینه‌ای از والدین خود شده‌اند، خانواده‌ای که تصور می‌کند تحت‌فشار گذاشتن و کنترل گری می‌تواند مسیر دلسوزانه‌ای برای تغییر آینده فرزندان باشد.

مرز بین نظارت و کنترل

متخصصان تفاوت میان نظارت و کنترل در رابطه والدین با فرزند را این‌گونه شرح می‌دهند: «مرز بین نظارت و کنترل باریک است و ما به خاطر نگرانی‌ها و عشق‌مان به فرزند خود، به‌راحتی از نظارت به کنترل سُر می‌خوریم؛ یعنی به‌جای آن‌که فقط نظارت داشته باشیم و آینه‌ای باشیم که فرزندمان خودش را در آن ببیند و رشد عاطفی‌ او با بازخوردهایی که به او می‌دهیم پیشرفت کند و رشد اجتماعی‌ او را تقویت کنیم، مرتب سعی می‌کنیم کنترلش کنیم. یعنی بازخوردهایی که به کودک می‌دهیم، مانع رشد عاطفی و اجتماعی او می‌شود.» آسیب از همین‌جا شروع می‌شود.

برای شنیدن ادامه‌ی مطلب فایل صوتی را تا پایان گوش دهید و نظرات ارزشمند خود را در قسمت نظرات با ما به اشتراک بگذارید.