زودرنجی در کودکان از قبیل مسائلی است که در صورت وجود آن هم کودک آزار می بیند و هم والدین. در چنین شرایطی عموما کودک مسائل کوچک و جزئی را بهانه می کند و نسبت به آن ها بهانه گیری ، ناراحتی و لجبازی بروز می دهد.
والدین ممکن است از این رفتار کودک کلافه باشند و نتوانند عکس العمل صحیح را نشان دهند. گاهی امکان دارد والدین برای رهایی از شرایط پیش آمده به کودک امتیازاتی دهند که مناسب او نخواهد بود و مشکل را بیشتر خواهد کرد.
به طور کلی والدین در ارتباط با فرزندان بایستی یک سری مهارت ها داشته باشند تا ارتباط آن ها موثر واقع شود. برای کسب این مهارت ها و شرکت در دوره های غیر حضوری کنترل خشم ، سبک های فرزند پروری ، تاثیرات والدین بر موفقیت فرزندان ، طلاق عاطفی ، عزت نفس و … . به طور کلی برای شرکت در دوره های غیر حضوری مهارت های زندگی کلیک کنید. در ادامه با ما همراه باشید تا بیشتر در مورد زودرنجی در کودکان گفت و گو کنیم.
زودرنجی در کودکان
به طور کلی یک سری رفتار ها هستند که زمانی که کسی آن ها را انجام می دهد اصطلاحا می گوییم او زودرنج است. زمانی که کودکان به سرعت از یک موضوع رنجیده خاطر می شوند ، از مسائل مختلف ابراز ناراحتی می کنند و عموما بهانه گیر هستند در واقع شاهد زودرنجی در کودکان هستیم.
کودکان زودرنج عموما به صورت ناخودآگاه نسبت به مسائلی که برای سایر کودکان ساده تر است می رنجند. آن ها این رنجش را عموما در قالب بهانه گیری بروز می دهند. از آن جایی که والدین ممکن است رفتار صحیح با کودک را نیاموخته باشند و یا بهانه گیری های مکرر کودک آن ها را کلافه کرده باشد عموما با پرخاش و عصبانیت با کودک رفتار می کنند.
این رفتار والدین در برابر کودکی که زودرنج است سبب می شود کودک به ناراحتی و بهانه گیری بیشتری بپردازد. بنابراین نتیجه می گیریم که اگر والدین مهارت کافی را نداشته باشند کودک و والدین هر دو وارد چرخه معیوب رنجش و پرخاش می شوند. پس تا این قسمت دانستیم که داشتن مهارت در برابر زودرنجی در کودکان امری ضروری است.
علت زودرنجی در کودکان
معمولا زودرنجی در کودکان دلایل زیستی دارد. یعنی ممکن است یک کودک به صورت ارثی و ژنتیکی بهانه گیر و زودرنج باشد. بعضا یک سری نوزاد ها از همان بدو تولد بهانه گیر هستند عموما این رفتار ها در سنین بالاتر نیز همراه آن ها خواهد بود و باعث می شود به اصطلاح کودک دشوار باشد.
با این وجود نمی توان تمام علل زودرنجی را در مسائل زیستی خلاصه کرد. گاها زودرنجی در کودکان دلایل محیطی دارد. در برخی خانواده ها والدین مدام تمام نیاز های فرزند را براورده می کنند. به او بیش از حد بها می دهند. تماما از او اطاعت می کنند.
در این شرایط والدین در برابر تمام خواسته های کودک که بعضا غیر منطقی هستند تسلیم می شوند. این قبیل مسائل باعث می شود کودک گمان کند که همه بایستی بسیج شوند تا نیاز های منطقی و غیر منطقی او را براورده کنند. چنین کودکی کوچک ترین انعطافی نسبت به افراد و شرایط نشان نمی دهد.
این کودک بقیه افراد و شرایط را ابزاری برای رسیدن به خواسته های خود می داند. این عوامل باعث می شود زمانی که کودک در برابر دیگران قرار می گیرد و شاهد براورده شدن نیاز هایش به شکل قبل نیست عکس العمل هایی نشان دهد که به اصطلاح به آن زودرنجی در کودکان یا بهانه گیری گفته می شود.
در نوع دیگر می توان بی توجهی والدین را نیز خاطر نشان کرد. گاهی والدین نسبت به کودک بی توجهی نشان می دهند. نسبت به نیاز های او و رفع آن ها بی مسئولیت هستند. در این شرایط نادیده گرفتن کودک توسط والدین باعث بهانه گیری و زودرنجی در کودکان می شود. پس در دلایل محیطی رفتار صحیح والدین با کودک نقش تعیین کننده را دارد.
درمان زودرنجی در کودکان
اگر در رفتار کودکتان شاهد نشانه های زودرنجی هستید ابتدا بایستی ریشه های آن را بررسی کنید. بایستی بررسی کنید که زودرنجی کودک شما دلایل زیستی دارد و یا تحت تاثیر محیط است. برای تشخیص این موضوع کمک گرفتن از یک تراپیست بسیار یاری دهنده خواهد بود. یک روانشناس کودک با بررسی جنبه های مختلف کودک می تواند به دلیل زودرنجی او پی ببرد و راهکار هایی ارائه دهد. اگر کودک شما به دلیل زودرنجی دچار افسردگی شده باشد لازم است تا جلسات روان درمانی را آغاز کند.
برای کسب اطلاعات بیشتر در خصوص زودرنجی در کودکان و سایر مسائلی که ممکن است در زندگی روزمره به آن ها نیاز پیدا کنید می توانید از طریق لینک دوره های غیرحضوری زیر اقدام کنید.
دوره کنترل خشم
دوره طلاق عاطفی
دوره حل اختلافات زناشویی
دوره عزت نفس
دوره سبک های فرزند پروری
دوره تاثیرات والدین بر موفقیت فرزندان
به ما در شبکه های اجتماعی بپیوندید:
