در عدم دلبستگی خرد و آگاهی از عدم قطعیت این عالم نهفته است… در این خرد نسبت به عدم قطعیت، رهایی از گذشته، رهایی از نادانستگی قرار دارد، اینها زندانهای شرطی شدگی های گذشته اند، و با میل به ورود به ناشناخته ها، به محدوده همه بالقوه ها، ما خود را در برابر ذهن خلاق تسلیم می کنیم، ذهنی که رقص هستی را هماهنگ می کند.
من قانون عدم دلبستگی را با رعایت نکات زیر عملی می کنم:
۱. امروز من خودم را به عدم دلبستگی متعهد می کنم. من به خودم و اطرافیانم اجازه می دهم خودشان باشند. من با تعصد سعی نمی کنم عقیده و باورهایم را به آنها تحمیل کنم و بخواهم آنچنان که من می گویم عمل کنند. من برای مسائل آنها راه حل تعریف نمی کنم، تا از این طریق مسائل جدیدی تعریف کنم. من در هر کارم بدون دلبستگی و محدودیت فعالیت می کنم.
۲. امروز من عدم قطعیت را به عنوان بخشی اساسی از تجربه ام در زندگی در نظر می گیرم. در تمایل من به پذیرفتن عدم قطعیت، راه حل ها به طور خود انگیخته از میان مشکل و آشفتگی پدیدار می شوند. هرچه کارها رویدادها بیشتر غیرقطعی به نظر برسند، من احساس امنیت بیشتری می کنم، زیرا عدم قطعیت مسیر من به سمت رهایی و آزادی است. در خرد نهفته در عدم قطعیت من امنیت را پیدا می کنم.
۳. من در محدوده همه بالقوه ها قدم می گذارم و در انتظار هیجانی هستم که در انتظارم است. زمانی که من در این محدوده قدم می گذارم، گستره ای از ماجراجویی ها، جادو و رمز و راز زندگی را می توانم تجربه کنم.
به ما در شبکه های اجتماعی بپیوندید:
