سالانه هزاران کودک استرس طلاق را تجربه می کنند. نحوه واکنش آنها به سن ، شخصیت و شرایط فرایند جدایی و طلاق بستگی دارد. بنابراین رفتار مناسب با کودکان بسیار حائز اهمیت است. هر طلاق والدین بر فرزندان درگیر تأثیر می گذارد و بسیاری اوقات واکنش اولیه شامل شوک ، غم ، ناامیدی ، عصبانیت یا نگرانی می شود. اما بچه ها نیز می توانند بهتر از پس آن برآیند و بسیاری از جوانان با انعطاف پذیری و تحمل بزرگتر می شوند.
کاربر گرامی دوره هایی چون رهایی از ترس، رفتار صحیح والدین با فرزندان در سن بلوغ، مدیریت اضطراب، رابطه بدون خیانت و سبک های فرزندپروری می توانند شما را در خصوص داشتن رفتار مناسب با کودکان طلاق یاری رسانند و برای شروع کافیست برروی لینک هر دوره کلیک کنید.
مهمترین کارهایی که هر دو والدین می توانند برای کمک به بچه ها در دوران طلاق انجام دهند:
- درگیری های قابل مشاهده ، بحث های داغ و گفتگوی قانونی را از کودکان دور نگه دارید
- اختلالات در کارهای روزمره بچه ها را به حداقل برسانید
- جلسات خصوصی درمانی یا گفتگو با دوستان را در خارج از خانه داشته باشید
- هر یک از والدین باید درگیر زندگی بچه ها باشند و برای آنها وقت بگذارند
- به محض اطمینان از برنامه های خود ، با فرزندان خود در مورد تصمیم خود برای زندگی جداگانه صحبت کنید. اگرچه راهی آسان برای خبررسانی وجود ندارد ، در صورت امکان هر دو والدین برای این گفتگو حضور داشته باشند. مهم است که سعی کنید احساس خشم ، احساس گناه یا سرزنش را از صحبت خود خارج کنید. تمرین کنید که چگونه می خواهید به کودکان خود صحبت کنید تا در حین صحبت، ناراحت یا عصبانی نشوید.
- این بحث باید متناسب با سن ، بلوغ و خلق و خوی کودک باشد. اما باید همیشه شامل این پیام باشد: آنچه اتفاق افتاده بین مادر و پدر است و تقصیر کودک نیست. بیشتر بچه ها احساس می کنند که مقصر هستند حتی بعد از اینکه والدین گفتند که اینگونه نیستند.
- به بچه های خود بگویید که بعضی اوقات بزرگسالان شیوه دوست داشتن یکدیگر را تغییر می دهند یا نمی توانند در مورد مسائل به توافق برسند و بنابراین مجبورند جدا زندگی کنند. اما به آنها یادآوری کنید که بچه ها و والدین از طریق تولد یا فرزندخواندگی برای زندگی به هم پیوند خورده اند. والدین و بچه ها غالبا در مورد مسائل توافق ندارند ، اما این بخشی از دایره زندگی است.
- به بچه ها اطلاعات کافی بدهید تا آنها را برای تغییرات آینده زندگیشان آماده کند. سعی کنید به سوالات آنها تا حد ممکن صادقانه پاسخ دهید. به یاد داشته باشید که بچه ها نیازی به دانستن همه دلایل طلاق ندارند (خصوصا اگر این کار سرزنش والدین دیگر باشد). کافی است که آنها بفهمند چه عواملی در برنامه روزانه آنها تغییر خواهد کرد و به همان اندازه مهم، چه عواملی تغییر نخواهد کرد.
- در مورد بچه های کوچکتر ، بهتر است صحبت ساده تری انجام شود. بهتر است چیزی مانند این بگویید: “مادر و پدر قرار است در خانه های مختلف زندگی کنند تا اینقدر با هم دعوا نکنند ، اما ما هر دو شما را خیلی دوست داریم.”
رسیدگی به واکنش های کودکان طلاق :
به کودکانی که از خبر جدایی والدین خود ناراحت هستند که احساسات آنها را می شناسید و نسبت به آنها اهمیت می دهید ، بگویید و به آنها اطمینان دهید که تمام احساسات ناراحتی آنها کاملا خوب و قابل درک است. ممکن است بگویید: “من می دانم که این مسئله برای شما بسیار ناراحت کننده است. آیا می توانیم سعی کنیم به چیزی فکر کنیم که باعث شود شما احساس بهتری داشته باشید؟” یا “ما هر دو شما را دوست داریم و متاسفیم که مجبوریم جدا زندگی کنیم.”
به ما در شبکه های اجتماعی بپیوندید:
