نگرانی نوعی دلشوره از موضوعی مشخص در آینده است. داستان نگرانی این است که هیچ واقعیتی پیش نیامده، هچ اتفاق دردناکی در بیرون وجود ندارد.
نگرانی محصول ذهن است یعنی نوعی پیش بینی قطعی منفی. آدمها نگرانی را از مشاهده الگوهای اجتماعی یاد میگیرند. بعد متوجه میشوند که جامعه به آدمهای نگران احترام و پاداش بیشتری میدهد.
مشکل یادگیری نگرانی نیست مشکل این است که بیوشیمی مغز به این احساس نگرانی اعتیاد پیدا میکند.
در ادامه با ما همراه باشید.
به ما در شبکه های اجتماعی بپیوندید: