ما افکار منفی زیادی در مورد خود داریم. ندای درونی ما سعی دارند ما را متقاعد کند که به اندازه کافی باهوش، توانمند یا خوب نیستیم تا به آنچه درزندگی می خواهیم برسیم. این دشمن نامرئی و درونی، زیان‌آور بوده و ما را از زندگی که شایسته آن هستیم دور نگه می دارد و حتی میتواند باعث ایجاد اضطراب و افسردگی شود. برای جلوگیری از ایجاد استرس و اضطراب می توانید برروی دوره های مدیریت اضطراب، مدیریت استرس کلیک کنید.
خودگویی منفی چیست؟
خودگویی گفته هایی است که افراد با صدای بلند یا در ذهن خود به خودشان می گویند. خود گویی، گفتگوی درونی است که ما برای تبیین موقعیت ها و ارتباط با خودمان از آن بهره می گیریم. خودگویی یا سخن گفتن با خود در متون روانشناسی با نام های گوناگونی مانند خودبیانی ، خود دستوری، گفتار درونی و خودگویی به کار برده شده است. که زمینه مشترک همگی آن ها این است که این گفتگوی درونی نقش خود تنظیمی دارد و می تواند بر رفتار و هیجان تأثیر بگذارد. برای کسب اطلاع بیشتر از هوش هیجانی می توانید برروی لینک کلیک کنید.
خود گویی منفی میتواند به اشکال مختلف ظهور کند. این صدا میتواند عمیق به نظر برسد. مانند، من در این زمینه خوب نیستم. بنابراین باید برای حفظ امنیت شخصی ام از تلاش کردن دست بردارم. میتواند به‌صورت مستقیم به نظر برسد. مانند، من هرگز نمی‌توانم هیچ‌کاری را درست انجام دهم. ممکن است بر اساس احساس ارزیابی واقع بینانه از یک موقعیت باشد. مثل، تنها کسی که نمره C را در این آزمون گرفت من بودم، پس احتمالا ریاضی من خوب نیست. تنها بر اثر ترس آن را با قوه تخیل خود تحلیل می‌کند. مثل، احتمالا این درس را مردود شده ام و نمی توانم به دبیرستان مورد علاقه ام بروم.
تفکر خودگویی منفی شما یا گفتار درونی منفی ممکن است بیش از هر چیز مانند والدین منتقد یا یکی از دوستان قدیمی تان به نظر برسد. همچنین ممکن است در مسیر تحریف شناختی حرکت کند. فاجعه بار، ملامت گر و ….
انواع خود گویی منفی :
صدای درونی منفی می تواند شکل های مختلفی داشته باشد. میتواند بازدارنده مثلا «من در این کار خوب نیستم، پس به خاطر امنیت شخصی خودم هم که شده نباید برای انجام آن تلاش کنم») یا مطلق (مثلا «من هیچ وقت نمی توانم کاری را درست انجام دهم») به نظر برسد. ممکن است حس ارزیابی واقع بینانه موقعیت تان را القا کنند (مثلا «نمره‌ی ریاضی ام خیلی پایین شده، من ریاضی ام خوب نیست») یا کاملا خیال پردازانه باشد («من احتمالا در این کلاس می افتم و دیگر هیچ وقت نمی توانم به یک دانشگاه خوب بروم»)
تاثیرات خودگویی منفی:
صدای درونی منفی میتواند به روش‌هایی واقعا مخرب روی ما اثر بگذارد. محققان صدای درونی منفی را با استرس بالا و اعتماد به نفس پایین مرتبط دانسته اند که میتواند منجر به پایین آمدن انگیزه و بالا رفتن احساس نا امیدی در فرد شود. این نوع گفتگوی درونی انتقادی با افسردگی هم در ارتباط است، به همین دلیل واقعا باید اصلاحش کنید.
چگونه از خودگویی منفی جلوگیری کنیم؟
یاد بگیرید که وقتی مشغول انتقاد از خودتان شدید متوجه شوید تا بتوانید آن را متوقف کنید. به‌عنوان مثال، حواس‌تان به وقت‌هایی که حرفهایی که نباید به یک دوست خوب یا یک بچه بزنید را به خودتان می گویید باشد.
حرفهایی را که نمی توانیم به بهترین دوست خود بگوییم، بهتر است به خودمان هم نگوییم. ما اغلب به طرز بی اساس و نادرستی با خودمان صحبت می‌کنیم. زمانی که فراموش می‌کنید لباس خود را به خشک شویی بیندازید، با خود مهربان باشید. ما همگی اشتباه می کنیم و کامل نیستیم. همگی ما روزهای بدی داریم ولی این روزهای بد، دلیلی بربد بودن شخصیت ما نیستند.
کلید داشتن ذهنیتی مثبت، پیش رفتن و کافی بودن می‌باشد، نه کامل بودن. اگر انتظار کامل بودن دارید، به این معنی است که شما به ندای منفی درونی اجازه داده اید که وارد ذهن شما شوند. به عنوان یک کمال گرا، همیشه تلاش خواهید کرد تا همه را شاد نگه دارید، درحالیکه که این، یک هدف غیر واقعی می باشد.
یک پاسخ
چقدر این مقاله رو لازم و مفید برای خودم دیدم، خیلی خیلی هشیار باید بود که بفهمم چیا دارم میگم به خودم. پیش رفتن و کافی بودن عالی بود این جمله و من دنبال کامل بودن و استفاده از خطاهای شناختی که همه این موارد رو با تمرین و تمرین دارم بهتر و بهتر میشم. عاشقانه دوستون دارم خانم فلاح که به من خیلی درسها یاد دادین. به خودم میبالم که استاد بزرگی چون شما دارم♥️♥️♥️♥️♥️