اینکه بدانیم چگونه با فرزند لجباز رفتار کنیم ؟ یه مهارتی را از طرف والدین می طلبد. برخی کودکان لجباز به هیچ صراطی مستقیم نیستند و راضی کردن شان حتی به انجام کارهای ساده روزمره مثل مسواک زدن یک جنگ اعصاب دائمی است که والدین را به ستوه می‌آورد، تا جایی که گاهی پدر یا مادر در نهایت تسلیم خواسته کودک شان می‌شوند و ناخواسته به لجبازی او مهر تایید می‌زنند. این در حالی است که والدین باید در برخورد با لجبازی کودک خود طوری رفتار کنند که او یاد بگیرد با لجبازی نمی‌تواند خواسته هایش را پیش ببرد.
لجبازی با مصمم بودن چه تفاوتی دارد؟
مصمم بودن یعنی سرسختی مثبت در رسیدن به اهداف سودمند و غلبه بر موانع. اغلب والدینی که خودشان این گونه هستند، دل‌شان می‌خواهد کودک شان نیز از عزم راسخ برخوردار باشد. بنابراین سرسختی کودکی که برای پیروزی در یک رقابت ورزشی تلاش میکند، نباید با سرسختی یک کودک لجباز همسان تعبیر شود، چراکه لجبازی یعنی پا فشاری مصرانه ای که از روی جهل و ناپختگی باشد.
کودک لجباز به هیچ وجه حاضر نیست کوچک ترین تغییری در رویه خود ایجاد کند و هدفش صرفا این است که ساز مخالف بزند و نهایتا حرف خودش را به کرسی بنشاند. مثلا سرسختی بی‌جا در انتخاب غذا یا لباس چیزی جز لجبازی و کج‌خلقی ناموجه نیست. به بیان دیگر، سرسختی در وجه مثبت حاکی از قاطعیت و اراده قوی و در وجه منفی بیانگر لجبازی و ستیزه جویی است. دوره هایی که در این خصوص به شما کمک میکند عبارتند از والدین و سبک های فرزندپروری، والدین و فرزندان بلوغ و اصول گفتگو می باشد.
ویژگی های عمومی فرزند لجباز :
- علاقه به مستقل بودن را با تندخویی نشان می‌دهند
- کج خلق هستند
- رفتار رئیس مآبانه دارند
- میل زیادی به مستقل بودن دارند
- نیاز شدیدی به جلب توجه دارند
- کارها را آن طور که دوست دارند انجام می‌دهند و به زمان اهمیت نمی‌دهند
چگونه با فرزند لجباز رفتار کنیم :
باید در مورد دستوراتی که به کودک می دهیم، قوانین را مستقیم و واضح بیان کنیم. باید با کودک صمیمی شویم و به او توجه کنیم. در کنار او بنشینیم، به چشم هایش نگاه کنیم و نام او را به زبان بیاوریم و او را به انجام کاری تشویق یا از انجام کاری نهی کنیم. از طرفی باید درخواست های خود را به طور واضح و روشن بیان کنیم. اگر می خواهید کودک تان از انجام کار خاصی خودداری کند، باید قبلا یک بار مساله را به او گفته باشید و در صورت انجام دستور از او تشکر کنید.
- به کودک میدان دهید
- مشکل را شناسایی کنید
- از فرزند خود درخواست منطقی کنید
- رژیم غذایی مناسب
- مراجعه به مشاور
- آرامش خود را حفظ کنید
- با او ارتباط نزدیک برقرار کنید
پدرها و مادرها باید بدانند که با بردباری می توانند بر اکثر ناهنجاری ها چیره شوند و اجازه ندهند کودک به تنهایی برای همه افراد یک خانواده تصمیم بگیرد. متاسفانه بعضی از والدین با گفتن من حوصله ندارم و یا کی حوصله این کارها را دارد، سعی می کنند بار مسئولیت تربیت را کج به منزل برسانند. این گونه والدین باید گفته های خود را اصلاح کنند. بگویند من حوصله دارم و یا بهتر است بگویند من می توانم با حوصله و بردبار باشم و از این طریق خود باوری مثبت و عزت نفس خود را بالا ببرند. اما در لجبازی از هر روشی برای از بین بردن یا کاهش آن استفاده می کنیم ، باید مراقب باشیم تا کودکان به خود و یا دیگران آسیب نرسانند.
به ما در شبکه های اجتماعی بپیوندید:
